Σάββατο 4 Ιουνίου 2011

Θέμα για Καλοκαιρινή γιορτή

Ο κύκλος του νερού...



Ρόλοι:
2 αφηγητές
Υδρογόνο
Οξυγόνο
Ήλιος
Ηλιαχτίδες
Σύννεφα
Θάλασσα
Κύματα
Σταγόνες
Τσελιγκάδες
Νεράιδες
Βαγγελίτσες




Σενάριο
Μπαίνουν οι 2 αφηγητές με μουσική υπόκρουση από τον μύθο του Μ. Θεοδωράκη: 
-Έναν μύθο θα σα πω, που τον φτιάξανε παιδιά. Ακούστε με προσεκτικά, γιατί είναι σπουδαίο, σοβαρό!
Δεν έχει χρώμα, ούτε γεύση, ούτε σχήμα στρογγυλό. Πέφτει από τον ουρανό, από τα σύννεφα τα άσπρα.
Ξεδιψάει όλη τη γη, τους πλανήτες και τα άστρα.
-Έχει δύο μικρά στοιχεία. Οξυγόνο και Υδρογόνο το όνομά του είναι παλιό.
Δε στερεύει μες το χρόνο. Μη μου πείτε “δεν το ξέρω”, γιατί θα τρελαθώ.
Είναι σε όλους μας γνωστό, το δροσερό μας το νερό!
Έρχονται το Υδρογόνο και το Οξυγόνο με μουσική υπόκρουση του τραγουδιού “Στου καιρού τη ζυγαριά (τρέχει τρέχει τρέχει το νερό…)”: 
-Υδρογόνο: Όταν είμαστε μακριά δε μιλιόμαστε καθόλου.
Αλλά όταν ενωθούμε, όλοι μάς αναζητούνε!
Να ποτίσουμε τα δέντρα, τα χωράφια και τη γη
και να πάρουνε νεράκι απ’ της Γκόλφως την πηγή.
-Οξυγόνο: Οξυγόνο και υδρογόνο είναι ένωση μεγάλη,
είμαστε παντού στη φύση, σαν εμάς δεν είναι άλλη!
Στην καταιγίδα και στο χιόνι, στις λιμνούλες, στις ψιχάλες,
μέσα σε θάλασσες μεγάλες, σταγονίτσες μα και στάλες.
Στους υδρατμούς που ταξιδεύουν, στο παιχνίδι της βροχής,
στα συννεφάκια που χορεύουν, στη σταγόνα της ζωής.
Έρχονται οι σταγόνες και τα κύματα ή τα συννεφάκια με μουσική υπόκρουση από το “Θάλασσα πες μου γιατί”, χορεύοντας. Μουσικοκινητικό κομμάτι για συμμετοχή μικρότερων παιδιών από άλλες τάξεις.
Έρχεται ο ήλιος με μουσική υπόκρουση του “Ήλίε μου βασιλιά μου” της Δήμητρας Γαλάνη: 
-Ήλιος: Είμαι ο ήλιος ο ηλιάτορας,
που όταν ξεπροβαίνω,
τις σταγονίτσες γρήγορα
στα ουράνια τις πηγαίνω.
Γι’ αυτό ακτίνες γρήγορα
κινήστε για δουλειά,
βροχούλα να τις κάνουμε,
με κόλπα μαγικά!
Έρχονται οι ακτίνες – ηλιαχτίδες και κάθονται σε κύκλο. Ο ήλιος ξεκινάει και τριγυρνάει ανάμεσά τους και στο τέλος τις σηκώνει μία μία.
Έρχονται τα σύννεφα με μουσική υπόκρουση του ” Ψιλή βροχούλα έπιασε” του Χατζιδάκη:
-Γεια σου ήλιε ομορφούλη, φωτεινέ και λαμπερούλη. Βόλτα ήρθαμε από δω, για να παίξουμε κρυφτό.
-Ετοιμάσου για βροχούλα, όμορφη μου συννεφούλα, τα δεντράκια να ποτίσεις και τη γη να ανθίσεις.
-Δε θα βρέξω, δε θα παίξω, δεν θα στείλω καν ψιχάλα, γιατί βλέπω να ζυγώνει παλικάρι, όμορφο γεμάτο χάρη!
-Είναι κρίμα να το βρέξω, γιατί είναι κουρασμένο, βλέπω ότι πάει στον ποταμό και θα ναι διψασμένο.
-Αχ παλικάρι όμορφο σίμωσε στο ποτάμι, να πεις νερό να δροσιστείς και λίγο να ξεκουραστείς.
Έρχεται ο ένας τσέλιγκας:
-Κατέβηκα στον ποταμό να πιω λίγο νεράκι,
μα κάτι γέλια άκουσα, φοβήθηκα λιγάκι.
Γιατί έχω ακούσει από παλιά ότι κυκλοφορούνε,
οι νύμφες και τα νεραϊδικά που όλο σ’ ενοχλούνε.
Έρχονται οι νύμφες- νεράϊδες: 
-Είμαστε οι νύμφες οι όμορφες, απ’ το νερό λουσμένες, νεράϊδες από τον ποταμό και λίγο μαγεμένες.
-Είμαστε κόρες του Διός και το νερό φυλάμε, είναι υγρό πολύτιμο, να μη το σπαταλάμε!
-Όποιον λοιπόν τον βλέπουμε κατάχρηση να κάνει, τον γαργαλάμε στο λαιμό και ύστερα ποιος τον πιάνει!
-Μα όποιος το νεράκι μας το δροσερό προσέχει, για πάντα του ευχόμαστε υγεία καλή να έχει!
-Για να μην πούμε όλοι μαζί και το νερό νεράκι, ελάτε να προσέξουμε αυτό το ποταμάκι.
-Να μη στερέψει το νερό που τη ζωή χαρίζει, γιατί ποτέ δε θα χουμε άλλο να μας δροσίζει.
Ο τσέλιγκας είναι κάτω κοιμισμένος, απ’ τα γαργαλητά και έρχονται και τον βρίσκουν και άλλοι και τον ξυπνάνε.
Τσελιγκάδες:
-Γεια σου φίλε μου καλέ, τι κάνεις εδώ πέρα; Μου φαίνεται πως πέρασες εδώ όλη τη μέρα.
-Μα τι γέλια ακούγονται, τι οχλοβοή μεγάλη. Ήπιες το αμίλητο νερό και σ’ έπιασε η ζάλη;
-Μα να! Κάτι ακούω! Κάποιοι έρχονται!
-Αμ! Είναι οι βοσκοπούλες μας που έρχονται για νεράκι, να πάρουνε απ’ την πηγή να δροσιστούν λιγάκι.
Έρχονται οι Βαγγελίτσες (κυράδες Βαγγελίστρες) με μουσική υπόκρουση του ” Ένα νερό κυρά Βαγγελιώ”: 
-Ε! Κυρά Βαγγελιώ γέμισες το σταμνάκι σου, έπλυνες και το ωραίο το άσπρο ρουχαλάκι σου;
-Έννοια σου φιλενάδα μου και όλα τα χω κάνει, πήρα και λίγο πιο πολύ να βάλω στο καζάνι!
-Φέτος δεν έβρεξε πολύ και λίγα έχει χιόνια, δύσκολα να ναι τώρα πια τα τελευταία χρόνια!
-Λιγάκι να προσέξουμε να μην το σπαταλάμε, και όλοι θα ζήσουμε καλά, όλους θα τους κερνάμε.
Όλοι μαζί: Γι’ αυτό φανείτε συνετοί, σαν τα παλιά τα χρόνια.. Το ύδωρ το αθάνατο, να πίνετε αιώνια!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

  © Blogger template On The Road by Ourblogtemplates.com 2009

Back to TOP